Sampai jumpa lagi

                                                         sepi tanpa utusan kata
                                                         sunyi tanpa kalam bicara
                                                         seperti menunggu bulan jatuh ke riba
                                                         entahkan bila hadirnya
                                                         angin rindu datang menyapa
                                                         oh Tuhan
                                                         berdosakah aku menahan rindu di dada
                                                         kutahu rinduku ini tiada nilainya        namun
                                                         saat rindu tak berbalas hati hampa
                                                         oh Tuhan
                                                         menagih cinta-Mu itu pasti
                                                         merindui Nabi-Mu itu juga pasti
                                                         tapi di sudut hati yang sempit ini
                                                         tersemat kasih padanya                yang menyepi
                                                         menyepi tanpa sebarang khabar
                                                         tika aku bersendiri
                                                         ku tertanya-tanya lagi              adakah diriku dilupai
                                                         hanya Engkau kunci segala persoalan
                                                         yang merajai hati
                                                         ku pergi membawa diri
                                                         jauh dari si pemerhati
                                                         mungkin dia lebih tenang tanpaku di sisi
                                                         kutahu takkan dia baca puisi ini
                                                         oleh itu kuucapkan
                                                         sampai jumpa lagi

p/s: Puisi ini dinukilkan buat mereka yang aku kasihi sepenuh hati; mereka yang jauh di mata tapi sentiasa dekat di hati, terutamanya dia yang berada di Jordan saat ini. Kamu, bila saya nak jumpa kamu lagi? Bila kita nak pillow talk sama-sama lagi? Mak saya rindukan kamu. Kakak saya pun rindukan kamu. Cepatlah pulang. Terlalu banyak yang ingin dikongsikan dengan kamu. Walau saya tahu kamu tak mungkin akan baca puisi ini, tapi saya yakin Allah akan sampaikan salam rindu saya pada kamu dalam doa-doa kita. Walau apapun yang jadi, saya tetap akan menunggu kamu di sini. Tapi buat masa sekarang, saya pun mahu pergi mencari ketenangan diri. Oleh sebab itulah saya ingin ucapkan sampai jumpa lagi  Tolong doakan saya ya.

:')